Opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów (estoński CIT), powinno być stosowane przez minimum 4 lat podatkowych. Może się jednak zdarzyć, że sam podatnik utraci prawo do korzystania z takiej formy opodatkowania dochodów spółek.
CIT estoński – podstawa do utraty opodatkowania
Stosując opodatkowanie w formie CIT-u estońskiego, spółka nie są zobowiązani do zapłaty podatku z tytułu różnicy w ujmowaniu przychodów oraz kosztów na gruncie prawa podatkowego oraz ustawy o rachunkowości, jednak okres stosowania rozliczeń w tej formie nie może być wówczas krótszy niż 4 następujące po sobie lata podatkowe. Po zakończeniu tego okresu opodatkowanie ryczałtem przedłuża się automatycznie na kolejne 4 lata.
Utrata prawa do stosowania ryczałtu może być spowodowane m.in. niespełnieniem warunków niezbędnych do stosowania tej formy rozliczeń. Kwestię tę dokładnie precyzuje art. 28l ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Utrata prawa do CIT-u estońskiego
Utratę prawa do CIT-u estońskiego można podzielić na dwa warianty. Pierwszy z nich dotyczy utraty prawa do opodatkowania wraz z końcem roku w przypadku:
- rezygnacji z opodatkowania;
- niespełnienia warunków w roku podatkowym w zakresie stanu zatrudnienia lub struktury przychodów.
Istnieje też możliwość utraty prawa do opodatkowania CIT-em estońskim wstecz, od stycznia roku podatkowego, w którym zdarzenie miało miejsce w przypadku:
- nieprowadzenia ksiąg podatkowych;
- przejęcia innego podmiotu;
- przejęcia spółki przez inny podmiot
Tags: cit, estoński cit, ryczałt od docho
